tag:blogger.com,1999:blog-44812804082231212172024-03-13T03:34:56.771-07:00wielokropekMonie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.comBlogger110125tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-87876116310622317562019-01-15T07:16:00.002-08:002019-01-15T07:16:25.458-08:00Po wielu latach ciszy... znów się odzywam. Czytałam i żyłam, żyłam i czytałam. Tylko wpisów brakuje. Może tym razem uda mi się powrócić. Trzymajcie kciuki.Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-781620705112928302013-01-15T15:57:00.001-08:002013-01-15T15:58:39.187-08:00"All in One Basket" Deborah Mitford, Duchess of Devonshire<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-M5Nc-69IuMQ/UPXrlfrzyqI/AAAAAAAAAZs/7YYzdwVM78A/s1600/all+in+one+basket.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" jea="true" src="http://3.bp.blogspot.com/-M5Nc-69IuMQ/UPXrlfrzyqI/AAAAAAAAAZs/7YYzdwVM78A/s1600/all+in+one+basket.jpg" /></a></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Zacznę od tego, że znów padłam „ofiarą” bibliotekarzy z mojego systemu bibliotek KCLS. Byłam w jednej z nich w ramach obowiązków służbowych, bo normalnie nie pracuje w bibliotece tylko w biurze pomocniczym, i w krótkiej przerwie poszłam między półki a tam książki! Ładnie poukładane, a co atrakcyjniejsze pod względem okładki czy interesującego tytułu powystawiane... i tak właśnie wpadłam jak śliwka w kompot po raz kolejny. Nie, pewnie nigdy się to nie zmieni nawet jeśli książki będą tylko elektroniczne!</span></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<span style="font-size: x-small;"></span><br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">A teraz o książce... w końcu o tym jest ten blog.</span></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak sami zauważycie okładkę zdobi fotografia dostojnie stojącej matrony w całkiem sporej sukni a do tego nazwisko Deborah Mitford poparte tytułem Duchess of Devonshire. Kobieta ma styl tak dominujący, że aż musiałam chociaż przyjrzec się tej książce. Zatytułowana jest „All in One Basket”, czyli „Misz-masz” w luźnym tłumaczeniu. Tytuł sam wskazuje, że jest to swojego rodzaju antologia jej twórczości, a ma sporą.</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">W książce znalazłam pamiętnik z przemyśleniami na tematy różne pt. „Counting my chickens” oraz wybór esejów pt. „Home to roost” osoby, która przeżyła ponad 80 lat, a która ciągle obserwuje I zapisuje ciekawe zmiany wokół niej. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak stali bywalcy wiedzą język (British English) jest tym co mnie w książkach urzeka, przyciąga i dlatego tak bardzo podobała mi się powieśc Juliana Fellowesa „Past Imperfect”. Drugim łącznikiem jest umiejętnośc obserwacji niuansów i śmiesznostek dnia codziennego, a trzecim – typowy angielski dystans do samej siebie. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dla tych, którzy lubią taką właśnie literaturę gorąco polecam tą książkę i w ogóle wiezytę w bibliotece a poniżej załączam kilka fragmentów, które szczególnie mnie zauroczyły.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">O swoim wieku:</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“I have reached the stage in life when I wake up earlier and earlier in the morning. The wait till breakfast time has forced me to put a kettle and toaster in my room, so I can help myself to their merciful productions whenever I like. I advise all early wakers who have fallen for this plan to buy a clock with a minute second hand of immediately recognizable lengths, or out may have disappointing experience of last week. Waking at 6 a.m., I made and ate my breakfast, only to discover that the clock’ similar looking hands had played a trick on me, and it was in fact only 12:30 a.m. Too early even for me, but too late to pretend I hadn’t had breakfast.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">O zmianach w społeczeństwie:</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“<coming out="out"> 'Coming out' had a different meaning in 1938 from what it has today. The last London season before the Second World War followed much the same pattern as it had done before the First”.</coming></em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“Our nearest big town is Chesterfield, and a very good place it is. A few years ago the sign announcing that you had arrived there read ‘Chesterfield – Centre of Industrial England’. It has been changed to ‘Chesterfield – Historic Market Town’. Why? I suppose industry is out of fashion.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“The other day I went to Harrods to look for a coat for a friend who can’t go shopping. After all these years I still miss the bank on the ground floor (…) But it was what happened outside that struck me as so odd. (…) A smart car with a chauffeur drew up and an old, cross, rich couple got out. The woman had a mink coat slung over her shoulders, which fell into the road and the dirty water. The commissionaire dashed to pick it up, shook it and hung it on her again. He opened the door for her and her beastly husband, who didn’t lift a finger to help. She walked straight thought without looking around. ‘Didn’t that woman say thanks you?’ I asked the commissionaire. “Oh no,’ he answered, ‘they never do.’”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">O “nowych” produktach</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“Packaging has gone too far and the simples thins have become impossible to open. If you buy a toothbrush or a pen or tweezers you need a strong and sharp pair of scissors to cut through the armor plating of plastic which encases them No house has enough scissors so you go out and buy some. But they are similarly encapsulated in a thick shiny film, which human hands and nails are not designated to penetrate.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"><em></em></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“Buying water in bottles to drink at home must be one of the oddest crazes of the last few years. All right, I know London water tastes horrible and Nanny would say don’t touch it, darling you don’t know where it’s been (…) The choice seems endless. Bottles of all shapes and sizes and even colours (…) fill the shelves of grocers’ shops (…) Think of number of lorries carrying this extraordinary cargo all over the country (…) But the astonishing thing is the price. Please note that milk costs 43p a litre, petrol is a little over 50p a litre, and still water, would you believe it, costs up to 79p for the same quantity. As a shopkeeper, I must think up some other pointless commodities with which to fuddle the good old public.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">O żywności i gotowaniu</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“There is something mysterious about bread. I don’t mean pale, floppy leaves steamed to death by “bakers”, but the home-made sort, mixed, kneaded and cooked by human hand in a real oven.</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>Bread is uncertain, in that the same recipe followed by different people produces very different versions of the ‘staff of life’. Perhaps it is something to do with the yeast, alive and almost kicking. Perhaps this magic agent reacts to the mood of the breadmaker or the oven. Wherever the reason the variations are very much part of the charm. </em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>Children who have never tried home-made bread are apt to fall upon it and devour slice after slice, ending with a deeply satisfied and ‘I can’t eat another thing. I’m full.’</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>Fancy recipes with different tastes, from herbs and bananas to tomatoes and olives, are easy to surprise people with, but are no good for everyday. Or the best treat, you should wait till August to beg some wheat straight off the combine, put it through the coffee grinder and see if the resulting breads is not a revelation.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"><em></em></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“(…)’Cookery is an art but not so much a fine art or an applied art as a performing art, like dancing, acting or singing. It is of the moment and then gone, and has to be spot on.’(…)</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"><em></em></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“I was struck by this, even awe-struck, in Jean-Pierre’s case when the staff and their families were invited to see the big table in the Great Dining Room with all its silver and special decorations ready for the great dinner (…) There amid all the wide-eyed admirers strolling round the table were Jean-Pierre and his family – only a minute or two before he had to go down to the kitchen to cook this mighty meal in prospect! (…) But I realized then with a shock how much Jean-Pierre’s work (or art) was like going on state for a great performance and giving his audience an evening of pleasure, a transport of delight – something right on the night, every night.”</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><span style="font-size: x-small;"><em></em></span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“My mother was before her time in many of her theories. We always had bread made at home out of wholemeal flour. But longed for, and continually asked for, Shop Bread, though we hardly ever got it.</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>She and my uncle regularly wrote to the papers on what they called Murdered Food – refined white sugar, white flour from which the wheat germ had been removed, and so much else which is fashionable now, seventy years on. They were considered to be eccentric then.</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>An instance of her contempt for the scientific was when tuberculin testing for cows and butter, milk and cream they produced were wonderfully good. Three cows reacted to the test. My mother was told. ‘Which are they?’ she asked. As always in such cases they were the three best-looking in the herd. ‘What, get rid of those lovely animals? Certainly not! The children can have their milk.’</em></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>And have it we did, with no ill effects of any kind, which served to underline her distrust of scientists and doctors.”</em></span><br />
<div align="justify">
<br /></div>
Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-78769562721167699952011-11-25T16:49:00.000-08:002011-11-25T19:19:31.112-08:00"Regency House Party" Lucy Jago<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-k81Z8nKF7M0/TtAzhEX2aiI/AAAAAAAAAY0/y4cBRqx42QQ/s1600/House+Regency+-+zdjecia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-k81Z8nKF7M0/TtAzhEX2aiI/AAAAAAAAAY0/y4cBRqx42QQ/s200/House+Regency+-+zdjecia.jpg" width="200" /></a></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>"Although the Regency lasted for only nine years, from 1811 to 1820, it is an era that has left a particularly brilliant impression on the cultural life of this country. It was an age of war, hedonism, scandal and beauty, an age of magnificent opulence, dreadful poverty an political turmoil. But above all it was an age of glittering individuals, Wellington, Byron, Napoleon, Jane Austen and Beau Brummell all waltzed through it, leaving their indelible marks. And of course there was the Prince Regent himself, whose extraordinary extravagance and self-indulgence did so much to define the times."</em></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Tak rozpoczyna się książka o eksperymencie przeprowadzonym i opłaconym przez BBC/Channel 4 w 2004. Był to program w stylu reality-show o pannach i kawalerach z arystokracji i wyższej klasy średniej poszukujących miłości w czasach Regencji. Uczestnikami byli Brytyjczycy, którzy prowadzą normalne XXi-wieczne życie, czyli mają pracę, zawód, ale są bez pary. Zaangażowane zostały także opiekunki-przyzwoitki dla panien.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Wszyscy oni ( 4 opiekunki-przyzwoitki, 5 kawalerów i 5 panien) </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: x-small;">zostali</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: x-small;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: x-small;">przeniesieni do początku XIX wieku, czyli pozbawiono i współczesnych ubrań, komórek, soczewki kontaktowe zastąpiono okularami, toalety zastąpiono 32 nocnikami, długopisy zastąpiły gęsie pióra itp. itd. Dodano za to wiele służby: 17 pokojówek i 12 lokajów, tak jak to było w óczesnym stylu. Całość została nakręcona w stosownie odizolowanej, choć autentycznej posiadłosci - Kentchurch Court w ciągu 9 tygodni.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">To co wydarzyło się zostało nie tylko sfilmowane i oczywiście można obejrzeć na You Tube <a href="http://www.youtube.com/watch?v=xgZlGrTbZHg&noredirect=1">House Regency Party</a>, ale zostało także spisane w formie książki, którą poleciła mi koleżanka. Jak tylko wypożyczyłam książkę, zaraz chciałam także obejrzec wszystkie odcinki, bo tak jak podejrzewałam, wielu rzeczy jednak nie ma w książce, bo i nie taki format ma by wszystkie najmniejsze interakcje relacjonować. </span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">To co wynieść można z książki do dokładna informacja na temat tamtych czasów, obyczajów, technologii, jedzenia, etykiety, uprawianych sportów. Tutaj muszę zaznaczyć, że sporty mogli uprawiać jedynie panowie, choć ci wysportowani obecnie maja się jednak nijak do ówczesnych gentlemen'ów. Pomimo wszystkich powieści Jane Austen jednak trudno wyobrazić sobie jak bardzo ograniczone były młode kobiety będące pod stałą kontrolą i narażone na utratę dobrego imienia musiały mieć się na baczności a jednocześnie starac się znaleźc męża z pieniędzmi i cokolwiek miłego i uprzejmego. Ten element jest znacznie lepiej widoczny w odcinkach telewizyjnych kiedy widać bunt, zniecierpliwienie panien i ich znudzienie tak jałowym życiem. Kilka komentarzy od samych uczestników można przeczytac <a href="http://www.thirteen.org/pressroom/pdf/regency/RegencyFeatureQ&A.pdf">tutaj</a>.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Ciekawostek z tamtej epoki jest w książce tak wiele, że aż trudno jest większość z nich wymienić, ale jednak cały eksperyment miała na celu umożliwienie tej grupie znalezienie sobie partnera co niestety nie udało się w większości, choć powstały 3 pary, o których niestety nie wiem czy przetrwały choc szukałam informacji po internecie.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Generalnie jest to książka i seria telewizyjna, którą powinny przeczytać i obejrzeć wszyscy miłośnicy Jane Austen.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-DtagCam1dao/TtA28oA0a1I/AAAAAAAAAY8/Y9PO4AURGjQ/s1600/regency-house-party2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="197" src="http://1.bp.blogspot.com/-DtagCam1dao/TtA28oA0a1I/AAAAAAAAAY8/Y9PO4AURGjQ/s320/regency-house-party2.jpg" width="320" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Zdjęcie uczestników w strojach z epoki.</span> <br />
<div style="text-align: justify;"><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dla zainteresowany strona na </span><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Regency_House_Party"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Wiki</span></a></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-25678166103184014882011-01-24T15:07:00.000-08:002011-02-12T08:03:11.786-08:00"Madame Bovary's Ovaries" David Barash, Nanelle Barash<div style="text-align: justify;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-LQ4AjVi5018/TVasvVBlonI/AAAAAAAAAYY/V9vDFoO5dvU/s1600/madambovarysovaries-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-LQ4AjVi5018/TVasvVBlonI/AAAAAAAAAYY/V9vDFoO5dvU/s1600/madambovarysovaries-zdjecie.jpg" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Recenzję zacznę od tego iż tytuł książki wydal mi się intrygujący i okładka jest trochę surrealistyczna, ale jak się szybko okazało... tylko na pierwszy rzut oka. "Madame Bovary's Ovaries. A Darwinian Look at Literature", czyli "Jajniki madame Bovary" są próbą analizy literatury pod kątem psychologii ewolucyjnej. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dwa zdania o tej teorii, która dokładniej przedstawiono<a href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Psychologia_ewolucyjna"> tutaj</a> oraz w książce Davida M. Bussa. Teoria zakłada iż przynjamniej część naszych zachowań jeste determinowana biologicznie, czyli poprzez geny, co prowadzi do zachowań dziedzicznych. W efekcie zachowania, pomagające osiągnąć sukces w przekazywaniu genów kolejnemu pokoleniu, czyli po prostu sukces reprodukcyjny, są wzmacniane z pokolenia na pokolenie i dominują nad tymi, które w osiągnięciu</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">takiego celu </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">nie pomagają. Jednym słowem nie bardzo różnimy się od innych zwierząt i jedynym celem bycia na świecie jest przekazanie genów kolejnemu pokoleniu.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przeczytawszy jakieś 50 stron tej książki po prostu zanudziłam się, bo ileż razy można powtarzać o męskiej zazdrości u Szkespira w jego kolejnych sztukach, gdzie faceci wiedzeni intrygami innych nie mogą zaufać swoim wybrankom co do ich wierności. Kolejny rozdział to Jane Austene ze swoimi pannami na wydaniu, które poprzez zachowania bardzo dokładnie przyglądają się potencjalnym wybrankom, ponieważ to zachowania kandydatów wskazują na możliwość sukcesu życiowego - dobrego wyjścia zamąż i spłodzenia kilgorga potomstwa. Ostatnim autorem, którego anlizę zaczęłam czytać to Scott Fitzgerald z jego impotencją mężczyzn i siła, szczególnie finansową, kobiet.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">NIe mogę powiedzieć, że autorzy nie mają interesujących spostrzeżeń, ale nie jest to moim zdaniem materiał a książkę i dlatego jej nie polecam.</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-72834911585326243092011-01-17T20:37:00.000-08:002011-01-24T21:18:16.575-08:00Kreatywnie o biblioteczkachPoszukując nowego stolika do naszego domu natknęłam się na taką propozycję stolika do kawy... znalazłam taki.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TT5WSCpAY0I/AAAAAAAAAYI/DU24LemIMgw/s1600/coffee-table-bookcase-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="233" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TT5WSCpAY0I/AAAAAAAAAYI/DU24LemIMgw/s320/coffee-table-bookcase-zdjecie.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">Ale ten stolik był TYLKO na 6tym miejscu. Top 10 znajdziecie na tym blogu <a href="http://listphobia.com/2008/11/05/10-most-unique-and-creative-bookshelves/">Listophobia</a> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">A teraz do pracy, rodacy, i pokażcie jakie są wasze biblioteczki.</div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-83428285021500980542011-01-10T01:12:00.000-08:002011-01-12T10:34:14.836-08:00"Kara" Maja Wolny<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TSeM42z7G3I/AAAAAAAAAXw/3G_6k6ZDp2w/s1600/kara-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TSeM42z7G3I/AAAAAAAAAXw/3G_6k6ZDp2w/s1600/kara-zdjecie.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Właśnie skończyłam czytać ten debiut literacki i mam mieszane uczucia. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Czyta się łatwo, bo historia toczy się dość szybko a jej spowolnienia autorka unika dzięki wielowątkowości. Język jest przyjemny, bo nieposzarpany, jednak brak mi w emocji, moim zdaniem, których spodziewałam się po przeczytaniu recenzji na tylniej okładce. Co więcej uważam, iż jest ona myląca, bo recenzja mówi "<i>Jest to swego rodzaju zapis podróży emigracyjnej, która dla Kary, podobnie jak dla wielu współczesnych Polaków, rozgrywa się nie tylko w czasie i przestrzeni, ale przede wszystkim w świecie uczuć</i>." Ta historia napisana została na Brukselę, Kraków i odrobinę Ukrainy, ale równie dobrze mogłaby rozgrywać się pomiędzy Białymstokiem i Wałbrzychem (pewnie podróż trwałaby prawdopodbnie równie długo!), a jest to potwierdzone przez samą autorkę użyciem <i>Anny Kareniny</i> jako tła literackiego.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Karolina, główna bohaterka, podróżująca Polka, która mieszka w Brukseli z mężem po depresji i stracie pierwszej żony i synka w tragicznym wypadku. Poprzez najbliższą rodzinę jest w dalszym ciągu z Polską bardzo związana, a droga E40 symbolizuje to połaczenie. Jest oczywiście teściowa nieakceptująca jej i nieżyjący teść - żołnierz frontu zachodniego, któy nigdy nie ma okazji zobaczyć Polski po wojnie, a który ma także pogmatwane historie z kobietami.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Z drugiej strony tego równania są imigranci, Viki i Igor, z ich historiami i szukaniem własnego miejsca w nowych krajach. Igor zaprzyjaźnie się z Karoliną i zostają kochankami choć tylko w jej marzeniach, co jest dla bohaterki swego rodzaju odskocznią w czasie walki z depresją męża. Ten związek nigdy nie zostaje skonsumowany z powodu Igora orientacji i rozstają się na zawsze. Ten wątek jest także odzwierciedleniem kochanka Anny Kareniny i jej walki o pozostanie wierną mężowi.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Tragiczne zakończenie książki jest także podobne do tragicznego zakończenia klasyki literatury i chyba te podobieństwa nie są przypadkowe, ale nie są także niczym negatywnym także,</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak na debiut jest to książka całkiem niezła dlatego wydaje mi się warta rekomendowania, ale jak to mówią w branży filmowej -<i> jesteś tak dobry jak twój ostatni film.</i></span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-62882099096834677642011-01-03T02:50:00.000-08:002011-01-03T02:50:41.162-08:00Moje książkowe zakupy w Polsce<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak zwykle kiedy jesteśmy w Polsce częścią frajdy jest spędzenie czasu w księgarni. Jeszcze będziemy tutaj przez następne trzy dni, ale już książki kupione! Hurra! No, może jeszcze dokupię kilka....</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">A oto mój stosik zakupionych książek:</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TR9pGFDOqHI/AAAAAAAAAXs/mjt2u26mW6o/s1600/stosik-z-polski-2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img border="0" height="300" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TR9pGFDOqHI/AAAAAAAAAXs/mjt2u26mW6o/s400/stosik-z-polski-2011.jpg" width="400" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">A tytułami to są:</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Schiza" Paulina Grych</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Spacerownik - Warszawa Śladami PRL-u" Jerzy Majewski </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Prowincja pełna gwiazd" Katarzyna Enerlich</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Karta 64. Zapowiedź zagłady'" - książka niezwykła bo to zbiór zdjęć</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Handlarze czasem" Tomasz Jachimek </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"De Capo" Jerzy Franczak</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Nielegalne związki" Grażyna Plebanek</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Ahatanhel" Natalka Śniadanko</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Dworzec Gdański. Niedokończona historia" Henryk Dasko</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Czyli moje plany na rok przyszły nagle się wydłużyły, ale jakoś mnie to nie martwi.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">. </div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-71854645792283490532010-12-31T22:14:00.000-08:002011-01-08T13:53:09.684-08:00Szczęśliwego Nowego Roku!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TR7wp_vZaXI/AAAAAAAAAXo/sKq1c0khfi0/s1600/hapy-new-year-2011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TR7wp_vZaXI/AAAAAAAAAXo/sKq1c0khfi0/s1600/hapy-new-year-2011.jpg" /></b></span></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Dla wszystkich czytających moego bloga i piszących własnego. Wielki dzięki za Wasz czas i uwagę oraz komentarze.</span></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><br />
</span></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">W 2011 - oby nam stosiki do przeczytania rosły i by czasu na czytanie i pisanie o książkach przybyło!</span></b></span>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-33729790747280612312010-12-27T01:10:00.000-08:002011-01-07T14:56:32.329-08:00Podsumowanie 2010<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Koniec roku - czas na podsumowanie dokonań!</span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Udało mi się także zmienić nazwę blogu i jego rokład, z nadzieją iż na lepszy. Jeśli macie komentarze, proszę piszcie!</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Niestety wstawiłam jedynie 25 wpisów o książkach, ale za to kuchnia jest wyremontowana, czyli sukces, oceńcie sami poniżej... Tak jak w zeszłym roku podzieliłam moje lektury na udane, śrendio udane i stratę czasu, bo wydaje mi się taki podział najsensowniejszy.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Rekomendowane: </span><br />
<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/12/tutaj-czyli-here-wisawa-szymborska.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Tutaj" czyli "Here" Wisława Szymborska</span></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/12/mad-men-unbuttoned-romp-through-1960s.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Mad Men Unbuttoned. A romp through 1960s America" Natasha Vargas-Cooper</span></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/11/chwalcie-aki-umajone-micha-olszewski.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"Chwalcie łąki umajone" Michał Olszewski</a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/08/imperfect-julian-fellowes.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"Past Imperfect" Julian Fellowes</a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/02/at-revolution-mark-harris.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Picture at a revolution" Mark Harris</span></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/02/deportees-roddy-doyle.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"The Deportees" Roddy Doyle</span></a></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Średnia: </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/10/its-our-day-americas-love-affair-with.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"It's our day. America's love affair with the white wedding 1945-2005"Katherine Jellison</a> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; text-decoration: none;"></span></span><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/07/izabela-szolc.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"Naga" Izabela Szolc</span></span></a> </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/02/andrzej-bart.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"Rewers" Andrzej Bart</a> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"></span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/01/reportera.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Rok reportera" Piotr Kraśko</span></a></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Strata czasu: </span></div></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/11/church-of-cheese-carol-miller.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"Church of cheese" Carol Miller</a></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="color: #222222; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; text-decoration: none;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/11/church-of-cheese-carol-miller.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;"></a></span></span><span class="Apple-style-span" style="color: #23a367; line-height: 18px;"><a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/09/soul-on-trial-marine-corps-mystery-at.html" style="color: #23a367; text-decoration: none;">"A Soul On Trial. A Marine Corps Mystery at the Turn of the Twentieth Century" Robin R. Cutler</a></span></span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div>Jak widać nie mogę narzekać, bo wśród wszystkich rpzeczytanych książek, tylko dwie nie nadawały się do przeczytania!<br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Kończąc ten rok, mam nadzieję na więcej czasu w przyszłym na czytanie i pisanie o książkeach, czego i Wam życzę!</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-54748303130279989832010-12-22T08:11:00.000-08:002010-12-22T08:11:00.189-08:00Życzenia świąteczne i noworoczne<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQuMSee7obI/AAAAAAAAAXg/7bykuarxzhI/s1600/xmas-winter-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQuMSee7obI/AAAAAAAAAXg/7bykuarxzhI/s200/xmas-winter-zdjecie.jpg" width="200" /></a></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 15px; line-height: 21px;">Wszystkim, którzy zaglądają regularnie i tym , którzy zagladąją tylko czasami, składam serdeczne życzenia spokojnych i radosnych świąt w gronie rodziny i przyjaciół, a przede wszystkim z książką!</span>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-31518748648026128582010-12-13T23:18:00.000-08:002011-01-17T18:38:57.042-08:00"Tutaj" czyli "Here" Wisława Szymborska<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcY7YC-GoI/AAAAAAAAAXc/EskUOArv68o/s1600/szymborska-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcY7YC-GoI/AAAAAAAAAXc/EskUOArv68o/s200/szymborska-zdjecie.jpg" width="132" /></span></a></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Nietypowy wpis, więc zawiedzionych przepraszam.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Nie jestem miłośniczką poezji i nie będę winic lekcji języka polskiego i cwiczen z rozbioru wierszy, bo pewnie niektórych właśnie to zachęciło do ich czytania – mnie niestety nie, Jednak otrzymałam nowy tomik poezji Wisławy Szymborskiej w wersji polsko-angielskiej i jestem z tego bardzo zadowolona, bo jednak lubię wyjśc poza „comfort zone” (prosze o podpowiedź odpowiednika w języku polskim).</span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"></span><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Jak to zwykle z poezją, w każdym tomiku znajdziesz kilka utworów, które uznasz za zupełnie nie dla ciebie, ale jesli masz odrobinę szczęścia, jak ja, znajdziesz też kilka, które po prostu są wspaniałe.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Zwięzła forma, nietypowe spojrzenie na rzeczy i zdarzenia codzienne. Typowa, chyba, przewrotność, lekka złośliwośc wobec czasu i ironia naszej Noblistki jest pewnie wielu z was znana, ale ja odkryłam ją na nowo.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Oczywiście najłatwiej jest odbierać poezje we własnym języku, ale dzięki temu iż jest on dwujęzyczny, miałam okazję spróbować jak brzmi ten sam wiersz po angielsku. To rzadka okazja i, moim zdaniem, warta złapania. Świetne praca dwóch genialnych tłumaczy Clare Cavanagh i Stanisława Barańczaka nie ujmuje oryginałom.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Polecam, bo warto zajrzec, poczytac i zatrzymac się na chwilę.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt; text-align: justify;"><span lang="PL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Poniżej jeden z utworów w obu wersjach językowych.</span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><br />
<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="border-collapse: collapse; mso-padding-alt: 0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-yfti-tbllook: 1184;"><tbody>
<tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;"><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0in; padding-left: 5.4pt; padding-right: 5.4pt; padding-top: 0in; width: 240.55pt;" valign="top" width="321"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">KILKUNASTOLETNIA</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Ja - kilkunastoletnia? </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Gdyby nagle, tu, teraz, stanęła przede mną, </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">czy miałabym ją witac jak osobę bliską,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">chociaż jest dla mnie obca i daleka?</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Uronic łezkę, pocałowac w czółko</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">z tej wyłącznie przyczyny, </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">że mamy jednakową datę urodzenia?</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Tyle niepodobieństa między nami,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">że chyba tylko kości są te same,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">sklepienie czaszki, oczodoły.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Bo już jej oczy jakby trochę większe,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">rzęsy dłuższe, wzrost wyższy </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">i całe ciało obleczone ściśle</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">skórą gładką, bez skazy.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Łączą nas wprawdzie krewni i znajomi,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">ale w jej świecie prawie wszyscy żyją,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">a w moim prawie nikt</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">z tego wspólnego kręgu.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Tak mocno się różnimy,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">tak całkiem o czy innym myślimy, mówimy.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Ona wie mało-</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">za to z uporem godnym lepszej sprawy.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Ja wiem o wiele więcej -</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">za to nie na pewno.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Pokazuje mi wiersze.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">pisane pismem starannym, wyraźnym,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">jakim ja nie piszę już od lat.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Czytam te wiesze, czytam.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">No może ten jeden,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">gdyby go skrócic</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">i w paru miejscach poprawic.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Reszta niczego dobrego nie wróży.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Rozmowa się nie klei.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Na jej biednym zegarku</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">czas chwiejny jeszcze i tani.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Na moim dużo droższy i dokładny.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Na pożegnanie nic, zdawkowy uśmiech</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">i żadnego wzruszenia.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Dopiero kiedy znika</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">i zostawia w pośpiechu swój szalik.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Szalik z prawdziwej wełny,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">w kolorowe paski</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">przez naszą matkę</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">zrobiony dla niej szydełkiem.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Przechowuję go jeszcze.</span></span></span></i></div></td><td style="background-color: transparent; border-bottom: #ece9d8; border-left: #ece9d8; border-right: #ece9d8; border-top: #ece9d8; padding-bottom: 0in; padding-left: 5.4pt; padding-right: 5.4pt; padding-top: 0in; width: 240.55pt;" valign="top" width="321"><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">TEENAGER</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Me – a teenager?</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">If she suddenly stood, here, now, before me,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">would I need to treat her as near and dear,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">although she’s strange to me, and distant?</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Shed a tear, kiss her brow</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">for the simple reason</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">that we share a birthdate?</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">So many dissimilarities between us</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">that only the bones are likely still the same.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">the cranial vault, the eye sockets.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Since her eyes seem a little larger,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">her eyelashes are longer, she’s taller,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">and the whole body is tightly sheathed</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">in smooth, unblemished skin.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Relatives and friends still link us, it is true,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">but in her world nearly all are living,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">while in mine almost no one survives</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">from that shared circle.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">We differ so profoundly,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">talk and think about completely different things.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">She knows next to nothing – </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">but with a doggedness deserving better causes.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">I know much more – </span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">but not for sure.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">She shows me poems,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">written in a clear and careful script.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">I haven’t used for years.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">I read the poems, read them.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Well, maybe that one</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">if it were shorter</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">and touched up in a couple of places.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">The rest do not bode well.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">The conversation stumbles.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">On her pathetic watch</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">time is still cheap and unsteady.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">On mine it’s far more precious and precise.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Nothing in parting, a fixed smile</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">and no emotion.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Only when she vanishes,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">leaving her scarf in her haste.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">A scarf of genuine wool,</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">in colored stripes</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">crocheted for her</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">by our mother.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: 'Arial Narrow', sans-serif;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">I’ve still got it.</span></span></span></i></div></td></tr>
</tbody></table><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: 'Times New Roman', serif;"><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"> </span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin: 0in 0in 0pt;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">A na zakończenie to tak sobie pomyślałam, że taki dwujęzyczny tomik to świetny pomysł na prezent dla osoby anglojęzycznej, a czas prezentów teraz.</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-43383334092062403182010-12-06T21:03:00.000-08:002010-12-13T22:56:18.478-08:00"Mad Men Unbuttoned. A romp through 1960s America" Natasha Vargas-Cooper<div style="text-align: justify;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQWt_JWBZdI/AAAAAAAAAXE/A9h6o5QM31I/s1600/mad-men-unbuttoned-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQWt_JWBZdI/AAAAAAAAAXE/A9h6o5QM31I/s1600/mad-men-unbuttoned-zdjecie.jpg" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Kolejna książka, którą znalazłam przypadkiem dzięki bibliotekarzom.... Jak tylko zobaczyłam jej temat, to już nie było zmiłuj i wzięłam... bo lata 60-te i serial "<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Mad_Men">Mad Men</a>" są dla mnie po prostu niesamowicie interesujące!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><a href="http://madmenunbuttoned.com/">Natasha Vargas-Cooper</a> postanowiła przybliżyć młodszemu pokoleniu fascynujący czas serialu, który zdobył już Golden Globe chyba dwa razy z rzędu i przynajmniej tutaj w Stanch stał się swego rodzaju fenomenem. Akcja serialu toczy się w agencji reklamowej z siedzibą w Nowym Jorku na Madison Avenue, stąd tytuł Mad Men.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dla tych, którzy znają ten serial, książka będzie świetnym uzupełnieniem. Autorka zrobiła przegląd całości tametego okresu dzieląc go na </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- ludzi reklamy z ich najważniejszymi utworami-reklamówkami,</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- rewolucję mody i designu w ubiorach i wnętrzach,</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.housebeautiful.com/decorating/1960s-designs"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcTRISwNaI/AAAAAAAAAXU/NMpMXuUXH-0/s200/elegant-kitchen-zdjecie.jpg" width="156" /></a> źródło: <a href="http://www.housebeautiful.com/">www.housebeautiful.com</a></div></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- zmianę pozycji społecznej kobiet i znaczenia "pracującej dziewczyny"</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- rewolucję seksualną dzięki m.in. pigułce antykoncepcyjnej</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcUa7KFvEI/AAAAAAAAAXY/D5aImtimp6Q/s1600/kinsey-report-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcUa7KFvEI/AAAAAAAAAXY/D5aImtimp6Q/s200/kinsey-report-zdjecie.jpg" width="200" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- stosunek do picia, palenia i narkotyków,</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcQZ5jyEVI/AAAAAAAAAXI/fQnldut3j0Y/s1600/malboro-man-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="134" src="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcQZ5jyEVI/AAAAAAAAAXI/fQnldut3j0Y/s200/malboro-man-zdjecie.jpg" width="200" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcQe03wcJI/AAAAAAAAAXM/fcxaU2mvnEw/s1600/malboro-man-zdjecie-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcQe03wcJI/AAAAAAAAAXM/fcxaU2mvnEw/s200/malboro-man-zdjecie-2.jpg" width="155" /></a> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>źródło</i></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">: <a href="http://www.euro-cig.com/">www.euro-cig.com</a> </span></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div> <span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- nowe trendy zwane nową falą w literaturze i filmie</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcRVOD3SfI/AAAAAAAAAXQ/d-_iIgt4lWY/s1600/French-new-wave-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="90" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQcRVOD3SfI/AAAAAAAAAXQ/d-_iIgt4lWY/s200/French-new-wave-zdjecie.jpg" width="200" /></a> <i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">źródło:</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> <a href="http://www.burdastyle.com/">www.burdastyle.com</a></span></i></div></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Tak jak tytuł wskazuje - przejechała się po całości.</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Autorka prowadzi także <a href="http://madmenunbuttoned.com/">blog</a> komentujący na bieżąco kolejne odcinki serialu, wywiady z aktorami itp.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Gybym chciała przytoczyć fragmenty byłoby tego połowa książki, ale na pewno dla osób, które chcą zrozumieć obecną kulturę ważne jest byją przeczytały i zrozumiały o jakiej rewolucji jest mowa w serialu.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Wielkie dzięki dla moich bibliotekarzy za wskazanie mi tej książki! </span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-23013951271242507382010-11-29T19:26:00.000-08:002010-12-12T21:00:57.009-08:00"Chwalcie łąki umajone" Michał Olszewski<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQWoFSquU5I/AAAAAAAAAXA/-fLJ5O3KOKU/s1600/chwalcie-laki-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TQWoFSquU5I/AAAAAAAAAXA/-fLJ5O3KOKU/s200/chwalcie-laki-zdjecie.jpg" width="127" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Zacznę od okładki tej cienkiej książeczki - jest czerwona i ma zdjęcie przydrożnej kapliczki ustrojonej wstążkami zakłądanymi na czas procesji. Te wstążki jak się okazuje maja swoją nazwę - flary. W tle widać zielona trawę pastwisk lub łąk, a do tego tytuł "Chwalcie łąki umajone".... Na pierwszy rzut oka nasuwa się skojarzenie "folkowej" opowieści, ale...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Chwila poszukiwań w internecie i już wiadomo skąd tytuł pochodzi - od <a href="http://dziedzictwo.ekai.pl/text.show?id=562http://dziedzictwo.ekai.pl/text.show?id=562">religijnego wiersza</a> ułożonego przez jezuitę z XIX wieku i choć tytuł trochę zaskakujący, to tak na prawdę jest to wiersz chwalący nasz kraj i o tym jest ta książka. Olszewski opowiada w niej o kraju, który w więszości już nie istnieje, choć jest w naszej dziecięcej i młodzieńczej pamięci, oraz o tym który jest tu i teraz. Rozmiar książki jest niewielki, ale może wynika to z tego, że jeszcze za mało czasu upłynęło by zacząć wspominać...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Główny bohater opowiadań to nie tylko autostopowicz, ale przede wszystkim przedstawiciel pokolenia obecnych trzydziestoparolatków. Wielu jest, jak ten wędrowiec,</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> zawieszonych pomiędzy dwoma (a raczej czterema) światami - Polski A i Polski B oraz czasem dorastania za komuny i czasem obecnej pogoni za sukcesem. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Rozpoczynając od "Introit" Olszewski zestawia przeciwstawne elelemeny rzeczywistości.</span></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Pamiętacie czas, kiedy zamiast hałaśliwych reklam po ekranach "Jowiszy", "Neptunów"" i "Rubinów" przesuwały się rybki zapełniające nikomu niepotrzebny czas antenowy? Albo widoki śnieżnej zimy z ciurkającym wśród drzew strumyczkiem? A tablicę "Za chwilę dalszy ciąg prorgamu" pamiętacie, albo "Przepraszamy za usterki" ?(...) </span></i><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">A tu trzeba gnać, gnać, zapomnieć o przeszłości, z czołem jasnym i wysokim stanąć w szeregach zawodników węszących za dobytkiem. Skakać z momentu w moment, pluć na ciągłość lub jej brak. (...) Dzień w dzień topię się w ciągle wzbierającej powodzi informacji. Świat mnie zalewa. (...) Nie opierdalam się - mówiąc bez ogródek. I zdarza się, że w ciągu jednego dnia przeżywam cały tydzień."</span></i></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">W kolejnych opowiadaniach rozprawia się ze zmianami w naszej rzeczywistości. To pokolenie po-trzydziestce nie tylko pamięta czas śmiesznych butów Relax, będących czymś wspaniałym wtedy, ale także uczestniczyło w zmianach zapoczątkowanych przez starsze pokolenie i czy chcieli tego czy też nie, musieli się w nich odnaleźć.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jednak nie wszyscy chcą się dostosować i jak bohaterowie z "<i>Hymnu Św. Krzysztofa, poszukiwaczy skarbów patrona</i>" są niby w teraźniejszości, ale... </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>"Z rozczarowania rzeczywistością, której nie potrafili funkcjonować tak sprawnie jakby wydawało się, nie wylał się gniew. Zastosowali po prostu metodę biernego oporu, może nawet nieświadomie (...)". </i></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jednak narrator-bohater-obserwator nie należy do nich i zadaje pytania oczywiste<i>: </i></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>"Nadal nie mogę zrozumieć dlaczego ustawiona w dowolnym miejscu na równinie granica wszystko zmienia, nie tlyko to co oczywiste - języki, ubrania, wygląd sklepów, ale też fakty (...) Wszystko (...) czy też na prawdę po obu stronach umownej linii, która przekraja miasta albo pole, leżą różne geografie?"</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Kolejny paradoks, z którym się rozprawia, to czas - <i>"im więcej czasu mają ci co nie idą z postępem, tym mniej mają go ci, którzy utrzymują się na powierzchni i płyną z prądem, coraz szybciej (...)"</i>. Dalej na tapetę idzie paradoks pamięci i wspomnień, które przez subiektywność stają się niezbędnym elementem mitologii oraz garbem nie do oderżnięcia. "<i>To fałszywa logika, skonstruowana od początku do końca na grubych nadużyciach. Mam przecież w zanadrzu odmienne opowieści, mity wyszabrowane z pamięci inaczej skontruowanych kobiet i mężczyzn, nie przeżarte tak mocno melancholią." </i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i><br />
</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">NIe omieszkła też wspomnieć o własnych miejscach, które każdy z nas ma. "</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>Nie ucieknę od nich. Wżarły się tak głeboko, że gdzie bym nie wyjechał, ruszą za mną (...) W innych miejscach Europy, zamiast żyć czasem teraźniejszym, nieustannie powracałem do siebie. I każdy choćby najsłoneczniejszy pejzaż Hiszpanii wyglądał na zatruty rozpadem. (...) Nie wiem, czy ciężar ten przynosi chwałe czy może powinienem go ze wstydem utrywać (...) Jadę, przez świat, przez siebie, a może jednocześnie w obu kierunkach?"</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ciekawa jestem czy autor miał na myśli emigranta, czy tylko niedostosowanego młodego człowieka, który złapawszy bakcyla wędrowania, nie może się już go pozbyć <i>"jak kierowca długodystansowy, który przeklina swoją pracę, by chwię później opowiadać o niej z rozczuleniem"</i>. Może jest to jednak wymówka wędrowca, który nie musi podejmować decyzji o niczym, bo nigdzie długo go nie będzie. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Autor jest ewidentnie zafascynowany beatnikam i ich egzotyzmem dalekiego kraju: </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>"Beatnicy podróżowali znad jednego oceanu nad drugi. Gdzieś w Teksasie albo Newadzie na zgrozie pustynnych obszarów, drogę autom przecinały gnane wiatrem krzaki. Tumble-weed. W gniazdowie takich krzaków nie uświadczysz. Oglądam za to folie, w tanecznym pędzie kursujące po polach i jezdniach."</i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Pomimo braku zrozumienia dla odmienności, bohater nie gani tych, ktorzy rwą do przodu i dorabiają się. <i>"Naród pracował zaciekle na dobrobyt i niezręcznie było wnosić z tego powodu pretensje. Że byle jak, policzkując choćby elelementarne poczucie estetyki? Kto by na to zwracał uwagę? Kto ma na to czas?"</i> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Zestawia ich jedynie z przyrodą, która niespiesznie trwa i daje piękno zauważalne tylko wtedy gdy zatrzymamy się na chwilę.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak widzicie jest to książka bardzo nostalgiczna. Nie ma w niej jednoznacznych odpowiedzi, a jedynie obserwacja zmieniającej się rzeczywistości. Ciekawa językowo dzięki pełnym zdaniom, które zdają się wychodzić z mody, włącza elementy religine obecne w czasach komuny nie tylko poprzez tytuł całego zbiorku, ale też tytuły poszczególnych opowiadań "Hymn do Św. Krzysztofa..." , "Litania do czasu przeszłego" czy "MBN: nowenna". </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Warto przeczytać i zatrzymać się, zadumać, powspominać...</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-46212872432895992902010-11-18T17:08:00.000-08:002010-11-18T17:31:46.035-08:00Kilka dodatkowych słów na temat...<div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TOXLmNC1tJI/AAAAAAAAAWQ/OJLdS6hk7kA/s1600/-usa-today.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" ox="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TOXLmNC1tJI/AAAAAAAAAWQ/OJLdS6hk7kA/s200/-usa-today.jpg" width="199" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Jakiś czas temu zrecenzowałam książkę <a href="http://wielokropek.blogspot.com/2010/10/its-our-day-americas-love-affair-with.html">Kathleen Jellison "It's Our Day. America's love affair with the white wedding 1945-2005"</a> a pracując w sieci bibliotek jednym z <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>benefitów jest darmowy dostęp do dzienników w jadalni.... pewnie dlatego jest tam często dośc cicho pomimo tłumu w czasie pory lunchu! Przeglądając dzisiejszy </span></span></span><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><a href="http://yourlife.usatoday.com/sex-relationships/index">USA TODAY</a> znalazłam ciekawy krótki artykuł z wynikami badania na temat stosunku Amerykanów do małżeństwa. </span></span></span><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"></span></span></span> </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dla zainteresowanych załączam link do <a href="http://www.usatoday.com/yourlife/sex-relationships/marriage/2010-11-18-1Amarriage18_ST_N.htm">oryginału</a></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">, a poniżej, a też pozwoliłam sobie na szybkie tłumaczenie tego krótkiego tekstu.</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"></span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><strong>Badanie uwidocznia niknące zainteresowanie małżenstwem</strong></span></span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="line-height: 115%; mso-ansi-language: PL;"></span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Małżeństwo czy też ślub stają się coraz bardziej wyborem i ich popularnośc wydaje się powoli zanikac, jak stwierdza ponad 2600 Amerykanów w badaniu nad stosunkiem do formalnych związków w obecnych czasach.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Wśród 2691 dorosłych przepytanych przez Centrum Badawcze Pew w zeszłym miesiącu, 39% odpowiedziało iż małżeństwo staje się przeżytkiem i jest to wzrost w stosunku do 28% wyrażających taką opinię w badaniu Time Magazine z roku 1978.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">- Jeśli czterech na dziesięciu badanych<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>stwierdza, że małżeństwo staje się przeżytkiem, to mamy do czynienia z bardzo wyraźną zmianą społeczną – komentuje Paul Taylor z Pew. – Nie oznacza to, że instytucja małżeństwa zniknie lub już zniknęłą.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Spis ludności również odzwierciedla malejący procent dorosłych pozostających w związku małżeńskim: 54% w 2010, 57% w 200, 72% w 1960.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Jednocześnie średnia wieku zawierania pierwszego małżeństwa w 2010 jest najwyższa z dotychczas notowanych – 28,2 lat dla mężczyzn i 26,1 dla kobiet, dane na podstawie spisu ludności. Tutaj także nastąpił wzrost w stosunku do danych z 2000 roku kiedy średnia wynosiła odpowiednio 26,8 i 25,1 lat. Wśród przebadanych w wieku 25-34 lata, po raz pierwszy od ponad wieku procent pozostających w związku jest niższy niż tych nie będących w formalnym związku.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">- Związek małżeński jest obecnie brany bardziej serio niż przedtem i znaczy znacznie więcej dla ludzi, choc jako instytucja przestało dominowac. - mówi Stephanie Coontz, specalizująca się w dziedzinie historii i rodziny, profesor ze Stanowego College’u Evergreen z Olympii w Stanie Waszygton,która <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>była jednym z czterech badaczy uczestniczących w przeprowadzaniu tego badania.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">- Jednak „przeżytek” to duże słowo i łatwo wpadające w ucho, ale trudno mi sobie wyobrazic by tak się stało i instytucja małżeństwa zniknęła – komentuje Carl Haub, demograf z Referatu ds. Ludności, który także uczestniczył w tworzeniu badania.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Małżeństwo jest w dalszym ciągu standardem dla absolwentów college’u (64%), ale już mniej dla osób bez ukończonego collegu (48%). Jednocześnie Czarni są znacznie rzadziej w formalnym związku (32%) niż Biali (56%), jak pokazują wyniki badania.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Także wspólne mieszkanie bez ślubu stało się popularne na tyle, że częstotliwośc tego zjawiska wzrosło dwukrotnie od 1990. Badanie przeprowadzone przez Pew podaje iż 44% dorosłych ( i więcej niż połowa w wieku 30-49) mieszkała z partnerem bez ślubu. Wśród tej grupy, 64% uważa taką decyzję za krok w stronę małżeństwa.</span></span></span></i></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="PL" style="mso-ansi-language: PL;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">- Ludzie prawidłowo rozumieją iż ślub nie jest niezbędny do tworzenia związku, choc w dalszym ciągu większośc Amerykanów nadal bardzo sobie ceni instytucję małżeństwa – podsumowuje Coontz.</span></span></span></i></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-25667147352161866912010-11-02T07:23:00.000-07:002011-01-07T14:29:17.982-08:00"Church of cheese" Carol Miller<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TMxKbCKwWhI/AAAAAAAAAVs/sFxPxOz00l8/s1600/Church-of-cheese-zdjecie.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TMxKbCKwWhI/AAAAAAAAAVs/sFxPxOz00l8/s200/Church-of-cheese-zdjecie.JPG" width="129" /></a></div><br />
<div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Łatwo wpadającą w oko okładkę - zdjęcie w kolorze sepii z czerwonym tytułem, a do tego krótki podtytuł o Cyganach oraz obrazki w telewizji o deportacjach Cyganów z Francji przypominiały stereotypy utrwalone z Polski. Zdecydowałam się zaproponowac tą książkę na moim klubie. O dziwo dziewczyny zgodziły się, ale niestety nie był to najlepszy wybór...</span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Książka powstała na przestrzeni 40 lat kiedy to Carol Miller jako młoda antropolożka zainteresowała się Cyganami oraz ich kulturą i w efekcie spędziła z nimi większośc życia. Jest zatem zbiorem informacji z pierwszej ręki co mogłoby dodawać książce wartości, ale niestety styl pisarski pozostawia wiele do życzenia...</span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Miller opisuje rytuały, wierzenia i to jak zmieniali się Cyganie mieszkający na Zachodnim Wybrzeżu, a dokładniej w Seattle i północnej Kalifornii. Jakimi nomadami pozostają, szczególnie tutaj w Ameryce, kraju opartym na przemieszczaniu się. Informacje są niby podawane w rozdziałach nie mają jednak jakiejś przewodniej myśli co utrudnia zrozumienie i zagłębienie się w treści, ale może też byc wzięte za przejaw opisywanej kultury.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Przedstawione grupy-rodziny są bardzo mobilne, nie mają stałego zajęcia właściwie, choć oczywiście kobiety zarabiają wróżbiarstwem, a mężczyźni handlem samochodami, ale nie lubią źródeł stałych dochodów. <span class="Apple-style-span">Jednocześnie niewiarygodnie mocne więzi rodzinne nakazują pozostawac ze swoimi i poszukiwanie na zewnątrz, a już poszukiwanie na zewnątrz partnera, jest niedopomyślenia i oznacza w praktyce odejście od rodziny i zerwanie kontaktów. Opisuje także brak budowania przyszłości i życie chwilą obecną, co szczególnie w latach 60-tych i 70-tych było możliwe i akceptowane ze względu na dominującą kulturę dzieci-kwiatów. Nie brak opisów wielkich zabaw i celebracji ważnych wydarzeń jak ślubów, urodzin, chrzcin, jako sposobu utrzymywania więzów rodzinnych i bliskich kontaktów, a nieobecność postrzegana jest jako afront i brak szacunku dla tradycji.</span></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Autorka zwraca uwagę, że Cyganie nie mają kapłanów, nie mają królów (co akurat jest błędem) ani języka pisanego, a jednak są tak odrębną kulturą, która przetrwała setki lat, czystki Hitlera właśnie dzięki przekazywaniu<span class="Apple-style-span"> mitów i historii wewnątrz grupy z pokolenia na pokolenie. Na potwierdzenie przytacza tytułową historię "Kościoła z sera" z dwóch różnych źródeł: </span></span></span></div><div style="margin: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- zasłyszaną od zaprzyjaźnionych Cyganek</span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><em>"The reason Gypsies have no church and the Gadz<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">é</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span>(non-Gypsies) do, Katy said, is that God made a church of cheese for the Gypsies and a church of stone for the Gadzé. But the Gypsies got hungry and ate theirs. After telling me this, Katy admitted she wasn't entiorely sure The Church of Cheese was true. Her mother Lola made a face and insisted it was: "Anyhow, I like to believe that", she said"</em></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">- zebraną w "Przypowieściach lu<span class="Apple-style-span">dowych" przez Diane Tong</span></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Once upon a time the Gypsies built a church of stone and the Serbs built the church of cheese. </span></em></div><div style="margin: 0px;"><em></em><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">When both churches were ready, they agreed to exchange them - the Gypsies were to give the Serbs the stone church and the Serbs to give the Gypsies the cheese church and five pence as a makeweight. The Serbs had no money so they owed the Gypsies the five pennies.</span></em></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">The Gypsies immediately began to eat their church, until little buy little they had eaten it all up; and that is why they have no church now.</span></em></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">The Serbs still owe the Gypsies the five pennies, and the Gypsies are still asking for them, and that is why the Serbs have to give them alms."</span></em></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Z moim doświadczeń z Cyganami, z nabytych stereotypów i fragmentów tej książki wydaje mi się, że ta przypowieśc ludowa bardzo dobrze opisuje Cyganów z ich miłością do chwili obecnej, bez przywiązania do rzeczy materialnych i budowania dobrobytu. Może to nastawienie a raczej odwrót od materializmu pochodzi od ich przodków, którzy przywędrowali do Europy z Półwyspu Indyjskiego tak odmiennego pod względem stosunku do posiadania.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<span style="font-size: x-small;"></span></span></div></div><div style="text-align: justify;"><div style="margin: 0px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Pomimo tego, że próbowałam czytac tą książkę udało mi się przebrnąc jedynie przez 50 stron... nie mogę jej polecic.</span></div></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-21868175934807680142010-10-25T20:20:00.000-07:002011-01-07T14:28:58.044-08:00"It's our day. America's love affair with the white wedding 1945-2005"Katherine Jellison<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TOXT2VmSgOI/AAAAAAAAAWU/yqx2VbnKVcc/s1600/it-s-our-day-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" ox="true" src="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TOXT2VmSgOI/AAAAAAAAAWU/yqx2VbnKVcc/s1600/it-s-our-day-zdjecie.jpg" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TKUH2EolDXI/AAAAAAAAAUQ/reTcJhddFZA/s1600/it-s-our-day-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"></span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak pewnie zauważyliście, lubię książki analizujące różne zjawiska czy zdarzenia. Tym razem na tapecie znalazł się ślub, wesele i przemysł ślubny w ogóle. Celowo używam słowa przemysł, bo patrząc na obroty w liczone w miliardach dolarów, to jest już przemysł! Ale od początku...</span></div><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Śpieszę wyjaśnić, że "biały ślub" to określenie ślubu z panną młodą w białej sukni, eleganckim panem młodym oraz przyjęciem weselnym na przynajmniej setkę gości. Nie ma w tej nazwie nic pejoratywnego, gdyby ktoś chciał się czegokolwiek doszukiwać. Przeciwieństwem jest oczywiście ślub cywilny zawierany w ratuszu (w Polsce to Urząd Stanu Cywilnego), bez wielkiej sukni i w dzień powszedni. Po tej ogólnej dość definicji mogę przejść do omówienia...</span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Kiążka ta została nazwana w jednej z recenzji, jako pierwsza zajmująca się fenomenem i miejscem "białego ślubu" w kulturze amerykańskiej od wojny do czasów współczesnych. Bardzo spodobało mi się deklarowny przegląd na przestrzeni 50 lat, bo badania podłużne są zawsze ciekawsze, a czasy powojenne to wielkie zmiany społeczne i ekonomiczne. Moje oczekiwania wzrosły jeszcze bardziej, gdy wyczytałam, że </span><a href="http://www.ohio.edu/history/facultystaff/jellison.cfm"><span style="font-size: x-small;">Katherine Jellison</span></a><span style="font-size: x-small;"> jest profesorem na Uniwersytecie Ohio. Niestety książka rozczarowuje...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Autorka dokładnie omawia sytuację ekonomiczną i społeczną czasów powojennych, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji kobiet. Niepominęła elementu psychologicznego i emocjonalnego w tak ważnym momencie zarówno panny młodej, jak i jej rodziny. Opisała pozycję kobiet i ich oczekiwania oraz oczekiwania społeczne wobec nich. Dorzuciła sporo cyfr i porówna<span class="Apple-style-span">ń z czasami nam współczesnymi. W skrócie omawia pozycję instytucji ślubu jako ewoluującą w zależności od ekonomii:</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- lata 30-te to czas depresji, kiedy wielu młodych ludzi było po prostu za biednych by żyć razem i liczyło się przetrwanie, w efekcie liczba ślubów spadła. Wtedy zarówno kobiety, jak i mężczyźni musieli utrzymywać się sami co przyniosło element uboczny - usamodzielnienie i wyzwolenie ekonomiczne kobiet;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- lata 40-te to czas wojny kiedy odbywały się szybkie śluby przepustkowe lub przedwyjazdem na front, a kobiety wracały do pracy w fabrykach i odpowiedzialności za<u> całość</u> gospodarstwa;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- lata 1946-1970 to czas powrotu mężczyzn z wojny i kobiet to roli "boginii ogniska domowego" bez możliwości usamodzielnienia się, a jednocześnie czas niesamowitej prosperity gospodarczej i największego rozkwitu tego kobiecej przedsiębiorczości, czyli przemysłu ślubnego;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- lata 70-te to czas pojewienia się panien młodych "z odzysku" dzięki zmianom dotychczas rygorystycznego prawa rozwodowego i kolejny zastrzyk dla rynku;</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- lata 1985 -2005 to czas gdy kobiety wreszczcie poczuły możliwość finansowego usamodzielnienia się i robiły kariery zawodowe, przez co zaczęły opóźniac zamążpójście, ale ... dzięki temu mają więcej pieniędzy do wydania (chi-ching, chi-ching...)</span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span">Jest to ciekawa analiza i przynosi wiele ciekawostek, z których chyba największym smaczkiem jest ślub </span></span><span class="Apple-style-span">Molly Jong-Fast, która wcisnęła się w białą suknię w 7-ym miesiącu ciąży, wzięłą pod ramiona ojca i ojczyma by pomaszerować do ołtarza, a za całą tę imprezę płaciła jej matka <a href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Erica_Jong">Erica Jong</a> autorka powieści-manifestu "Strach przed lataniem" ("<a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Fear_of_Flying_(novel)">Fear of Flying</a>").</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span">Następnie autorka omawia samą suknię, jako element. Nie jest to temat tak ciekawy, bo przecież ileż można o kiecce?! Okazuje się, że można! Najpierw przytoczona zostaje historia tradyci białej suknii ślubnej i jej symboliki - podobno</span></span> całe to szaleństwo zaczęło się <span class="Apple-style-span">w 1840</span><span class="Apple-style-span"> od białej suknii księżniczki Wiktorii poślubiającej swojego ukochangeo Alberta. Biała suknia stała się odtąd symbolem niewinności, czystości i oddania i taki przekaz pozostał aktualny prawie do końca XX wieku. Co więcej a</span><span class="Apple-style-span">utorka dokopała się do historii komiwojażera, który chcąc usprawnic i zwiększyc sprzedaż zrewolucjonizował przemysł i wymyślił fabryczne </span><span class="Apple-style-span">szycie </span><span class="Apple-style-span">sukien. <a href="http://www.alfredangelo.com/Company/AboutUs.aspx">Piccione</a>, którego firma istnieje do dziś, woził kilkanaście wzorów sukien do sklepów by panny młode mogły wybrać najodpowiedniejszy, przymierzyć i zamówić standardowy rozmiar, a niezbędne poprawki i indywidualne dopasowanie wykonywane było przez miejscową krawcową - to co znamy z dnia dzisiejszego! Obniżyło to koszty i otworzyło możliwość większej sprzedaży. Pomyślcie tylko, mając wśród wzorów suknię np. Grace Kelly w latach 60-tych, księżny Diany w latach 80-tych, czy żony młodego Kenedy'ego w latach 90-tych, sprzedawca miał dodatkowe argumenty przy sprzedaży właśnie tego modelu! Jednak kolejne kryzysy spowodowały, że wiele młodych par miało dokładnie ustalony budżet i w ten sposób powstały magazyny z sukniami po przecenie. Nie są one jednak tak popularne... bo w końcu to tak ważny moment w życiu, że każdy chce się kupować w miejscu ekskluzywnym i eleganckim, takim jakim jest suknia ślubna! Jak określiła to jedna panna młoda "<em>jest to prawdopodobnie jedyny raz w życiu, kiedy będę miałą okazję założyć tak wystawną suknię</em>".</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span">Chyba najbardziej jaskrawym przykładem zauroczenia Ameryki białym ślubem, przytoczonym przez Jellison, jest obraz wspaniałej historii zakończonej pięknym ślubem, czyli historia Kopciuszka w odmianach wyeksploatowanych do cna przez przemysł filmowy. Liczba przytoczonych tytułów filmowych i remake-ów starych filmów jest po prostu zadziwiająca! </span></span><span class="Apple-style-span">Naliczyłam ich przynajmniej setkę i by wymienić tylko kilka: </span><span class="Apple-style-span"> "Moje Wielkie Greckie Wesele", "Przeminęło z wiatrem", kresówki Disneya "Królewna Snieżka", "Ojciec panny młodej" (zarówno oryginał jak i re-make), "Absolwent", "Ojciec chrzestny", "The Wedding Singer", "The Wedding Planner", "Uciekająca panna młoda"</span><span class="Apple-style-span">! Dodatkowo wystawne śluby w</span><span class="Apple-style-span"> dobie celebrytów i bulwarówek, to genialne źródło dochodu. Każdy chce zobaczyc zdjęcia ślubne sławnej pary, a i sami młodzi nieźle potrafią zarządac za nie! </span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span">To wszystko razem nakręca koniunkturę i utrwala tradycyjny image ślubu.</span></span></span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przekartkowują reszte książki trafiłam w epilogu na prośbę pastora z Madisonville, Stan Luizjana, o pomoc dla "<em>tych panniem, których suknie zostały zniszczone przez huragan Katrina i które nie mają niczego poza swoimi narzeczonymi</em>" i przesłanie czegoś co mogłoby nadac ich ślubom ten specjalny charakter pomimo wszystko. Mają <u>tylko</u> swoich narzeczonych?! Po tylu latach indoktrynacji, ślub przestał byc ceremonią duchową a stał się momentem noszenia właściwych ubrań, ozdób itp. dlatego takie ceremonie zarówno po Katrinie jak i po ataku 11 września 2001 stają się tym większym komfortem dla ofiar im bardziej są rozbudowane i okazałe. </span></span></span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak widzicie, praca tej autorki, jest bardzo interesująca, ale nie jest pozbawiona słabości. Otóż większość powyższych informacji została zawarta na pierwszych 100 stronach książki, by później tylko powtarzac tę samą tezę - ślub jest instytucją ponadczasową. Właściwie to jedyny zarzut jaki mam do tej książki.</span></span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Niestety nie mogę tej książki polecić, bo warto przeczytać jedynie pierwsze 100 stron.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">P.S. Nie jest to krytyka "białego ślubu", bo sama miałam podobny. Nie jest moim celem ocenianie nikogo pod tym względem.</span></span></span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-77126617023869693342010-09-27T17:49:00.000-07:002010-10-24T13:17:53.120-07:00"Koniec świata, panie!" jak mawiał Popiołek<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dzisiejszy koniec świata to krótka informacja o książkach w USA w 2009.</span><br /><br /><ul><li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">W ostatnią sobotę, 25 września odbył się już <strong>10-ty Narodowy Festiwal Książki</strong>, który zawsze odbywa się na terenie <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/National_Mall">Parku Narodowego The Mall</a> w centrum Waszyngtonu.</span></li><li><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Aż </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><strong>3,1 mln książek</strong> sprzedano w USA w 2008 i niestety 2009 był znacznie gorszy ze względu na spadek dochodów oraz rosnąca popularnośc nośników elektronicznych takich jak Kindle, Kobo or Sony Reader.</span></li><li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><strong>W 2009 n</strong>ajlepiej sprzedającą się książką był "New Moon" </span><a href="http://www.stepheniemeyer.com/"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Stepahnie Meyers</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">, książki tzw. "Twilight Series" zajęly odpowiednio drugie, trzecie i czwarte miejsce pod względem wielkości sprzedaży.</span></li><li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Najlepiej sprzedające się książki <strong>wszeczasów</strong>: </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">#3 Słownik Webstera, </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">#2 "Mała czerwona książeczka" Przewodniczącego Mao - 800mln sztuk, </span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">#1 Biblia - 2,5lmd sztuk sprzedanych od 1456 roku.</span></li><li><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;"><strong>25 000 dolarów</strong> to cena jednej strony orignalnej <a href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Biblia_Gutenberga">biblii Gutenberga</a>, a wartośc książki w całości jest szacowana na 35 mln dolarów!</span></li><li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jedyna <strong>6 mln dolarów</strong> to cena pierwszej edycji dzieł Szekspira opublikowanych w 1623.</span></li><li><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Bill Gates zapłacił aż 30 mln dollarów za</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> <strong>manuskrypty Leonadra DaVinci</strong>.</span></li><li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">290 słów zawierał <strong><a href="http://www.accessmylibrary.com/article-1G1-170414383/title-title-davide-ciliberti.html">najdłuższy tytuł na świecie</a></strong> - rekord należy do Włocha, Davide Ciliberti, który nadał ten tytuł swojej książce o mediach z roku 2007.</span></li></ul><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Na podstawie "Who Knew?" z Yahoo! z dnia dzisiejszego.</span></em>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-42145217026220789852010-09-06T08:44:00.000-07:002010-10-24T13:17:53.141-07:00"A Soul On Trial. A Marine Corps Mystery at the Turn of the Twentieth Century" Robin R. Cutler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TKdhh7MfcVI/AAAAAAAAAUU/eSRCzRQWpw4/s1600/a-soul-on-trial-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" px="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TKdhh7MfcVI/AAAAAAAAAUU/eSRCzRQWpw4/s200/a-soul-on-trial-zdjecie.jpg" width="131" /></a></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ta książka wydawała mi się interesująca, gdy zobaczyłam ja po raz pierwszy, ale.... gdy zaczęłam ją czytać już takiego przekonania nie miałam.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przeczytałam prolog zawierający skrót książki i właściwie już nie bardzo chciało mi się dalej czytać. Okazało się, że jest to historia żołnierza, który najprawdopodobniej został zamordowany przez kolegów w czasie bijatyki, ale armia nie chce tego potwierdzić i w świadectwie zgonu wpisuje samobójstwo. W tym momencie wkracza do akcji oczyszczenia imienia syna, matka, typowa kobieta z Zachodu, czyli z silną wolą, wygadana, wykształcona, bez obaw pukająca do wszelkich drzwi w swojej sprawie. Po kilku wizjach, w których syn nawołuje ją do pomocy, jest przekonana o słuszności swojej sprawy. Siłą tej kobiety była nie tylko miłość matki, ale także silna wiara w konieczność oczyszczenia syna z moralnego grzechu samobójstwa. Ówczesny kościół katolicki pomimo jej wizji, mocno poparł jej sprawę. Jedynie amerykańska armia nie była przygotowana na taką walkę w dodatku popartą siłą prasy.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">To zdarzenie stało się katalizatorem dla ówczesnej prasy, a tym samym mass mediów, do próby siły swojej władzy dusz. Był to także czas kiedy władza, zarówno ta wojskowa, jak i cywilna, nie do końca zdawał sobie sprawę z roli szybkiej informacji i energii w niej niesionej. Miała to być jedna z tych znaczących lekcji.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Pomimo tak zachęcającego tematu, język nie zachęcał do zanużenia się w tej tragedii rodzinnej oraz historii krucjaty matki szukającej prawdy. </span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-38327339087444979252010-08-08T15:55:00.000-07:002010-10-24T13:17:53.153-07:00"Past Imperfect" Julian Fellowes<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TJkKfrnbNbI/AAAAAAAAAUI/Fs86l7mRfbY/s1600/fellows.bmp" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" qx="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TJkKfrnbNbI/AAAAAAAAAUI/Fs86l7mRfbY/s320/fellows.bmp" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jeśli lubisz memoiry, spojrzenie w przeszłość, wielowarstwową historię z połowy zeszłego stulecia (czyt: szalone lata 60-te), to jest to książka dla ciebie. Ja lubię takie właśnie historie i bardzo się cieszę, że na powieść Juliana Fellowes'a trafiłam. Jednak zanim przejdę dalej, najpierw kilka słów o autorze i dlaczego mnie ta książka zainteresowała.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jak zwykle "kochani" bibliotekarze wyłożyli ciekawe utwory, a ja dałam się złapać i zajrzałam na tzw. listek, gdzie znalazłam: </span><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Julian_Fellowes"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Julian Fellowes</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> jest znanym z wielu ról(?!) </span><a href="http://www.imdb.com/name/nm0271501/"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">aktorem</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> zarówno telewizyjnym, jak i filmowym, a także pisarzem, scenarzystą i reżyserem. Ta informacja zupełnie nie współgra ze </span><a href="http://www.imdb.com/media/rm3198651904/nm0271501"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">zdjęciem statecznego jegomościa</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> na okładce, ale cóż... <em>don't judge the book by the cover</em>... Dalej okazało się, że jest też autorem scenariusza do jednego z moich ulubionych filmów <em><a href="http://www.imdb.com/title/tt0280707/">Gosford Park</a>, oraz</em> kilku innych znanych tytułów. No i już książki nie odłożyłam.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Akcja książki zaczyna się ciekawym stwierdzeniem narratora i głównego bohatera: </span><span style="font-size: x-small;">"<em>Zawsze miło jest spotkać się z dawno niewidzianym przyjacielem, ale w moim wieku, ciekawsze jest spotkanie ze swoim dawnym wrogiem. W przeciwieństwie do przyjaciela wróg może powiedzieć ci rzeczy o swojej własnej przeszłości, których jeszcze nie wiesz.</em>" To zdanie wprowadza czytelnika po pierwsze</span><span style="font-size: x-small;"> w świat ludzi w średnim wieku spoglądających w przeszłość, po drugie w historię dwóch byłych przyjaciół podzielonych na wiele lat jakimś ważnym wydarzeniem, a po trzecie mówi o tym jak ważne jest poznawać siebie i obserwowac świat wokół nas. Prawdę powiedziawszy jest to zdanie zawierające większość treści całej książki. A teraz o każdej z warst tej powieści.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Główny wątek to spotkanie dwóch panów w średnim wieku będących niegdyś przyjaciółmi - narrator i główny bohater oraz Damian Baxter (D.B) - w celu odszukania potomka tego drugiego. Smaczkiem w Historri jest fakt, że dawny outsider, D.B., próbujący dostac się na ówczesne salony, jest obecnie multimilionerem, czyli tym na szczycie, potrzebującyck pomocu of kogoś kogo kiedyś wykorzystał Damiana Baxtera bedącego na łożu śmierci multimilionera, który zleca to zadanie komuś kogo niegdyś wykorzystał, główny bohater. </span><span style="font-size: x-small;">Zadanie jest na tyle delikatne, że nie może zostac zlecone komuś nieznajomemu. Główny bohater musi odbyc pielgrzymkę do czasów ich młodości i spotkac się z sześcioma kobietami, które mogą byc autorką anonimowego listu sprzed lat z informacją o ojcostwie. Każda z nich ma jakoś ułożone życie, więc chodzi o to by delikatnie wybadac sytuację, a więc dawny znajomy, a obecnie ceniony pisarz, nadaje się do tego najlepiej. Poznajemy ludzi z tzw. klasy wyższej z ich różnorodnymi historiami rodzinnymi i opiniami na temat ówczesnych oraz obecnych czasów, by w końcu odnaleziony został dziedzic wielkiego majątku. </span></span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Dwutorowa akcja rozgrywa się w ciągu kilku miesięcy współcześnie oraz w drugiej połowie lat 60-tych w czasie jednego sezonu (kto teraz wie co to jest sezon?!) i jednego letniego weekendu w dwa lata później. Umiejscowienie wątków w tak "odległych" czasach pozwala na wprowadzenie warstwy społeczno-ekonomicznej w całej historii. Główny boahter opowiada o różnicach tych dwóch epok (chyba nie da się ich inaczej nazwac) dodając komentarze o pozytywnych i negatywnych elementach ich obu.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Autor przedstawia opisy bali, zabaw, ale i stosunków społecznych, stosunków pomiędzy ludźmi, form zachowania, konwenansów, a przede wszystkim pokazuje zmianę roli środowiska i rodziców jako tych sterujących życiem wchodzących w dorosłość dzieci. Współczesnośc opisuje jako czas</span><span style="font-size: x-small;"> możliwości dorobienia się znacznie szybciej w nowych dziedzinach, a w sferze społecznej, jako czas zatarcia się granic pomiędzy tymi z pieniędzmi i tymi z arystokracji, choć ci ostatni ciągle utrzymują pozory bycia na szczycie hierarchii. </span></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przykładowe tematy, które porusza to:</span><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- rozdwojenia lat 60-tych i porównuje je do czasu boga </span><a href="http://pl.wikipedia.org/wiki/Janus_(mitologia)"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Janusa</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> patrzącego w dwie strony: lat 50-tych z tradycjami, z zachowaniem form i zasad, i lat 70-tych przeciwstawnych, tzw. "deconstruction culture";</span></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- zatarcia się współcześnie granicy w definicji "znajomy" i "przyjaciel" w porównaniu z dawnymi czasami</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>I didn't know Serena at all then, not as I would later, but we'd met. This is a distinction lost on the modern world, where people who have shaken hands and nodded a greeting will tell you they 'know' each other. Sometimes they will go further and assert, without any more to go on, that so-and-so is "a friend of mine". If it should suit the other party they will endorse this fiction, and, in that endorsement, sort of make it true.</em></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- <span style="font-size: x-small;">fenomen celebrytów</span></span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">The current fame mania is often mistakenly described as the cult of celebtrity, but this at least is not new (...) What genuinely new is the cult of non-celebrity, the celebration as if they were famous, men and women who are perfectly ordinary.</span></em><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- <span style="font-size: x-small;">pozycja kobiet w ówczesnym świecie i brak alternatywnych dróg życiowych nich, czyli skazywanie kobiet na bycie tylko żoną i matką</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>I think, I pray, to come from the last generation of the priveledged to pay no attention to the education of their daughters. Even in 1968 there were women's college at Cambridge and Oxford, but they were as a rule filled with the daughters or burgeois intelligencia. Posh girls were an oddity and indeed almost the only one I can remember from my own year left after one term to mary a man with a castle in Kent. There were exceptions, but they generally came from famillies, who were known to cherish an eccentric tradition of educating their women. </em></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- <span style="font-size: x-small;">generalny brak akceptacji dla wolności wyboru drogi życiowej i kariery zawodowej wśród lepiej urodzonych nawet bez narażania się na docinki i uśmieszki o "biednym artyście". Popierane były jedynie wybory bezpieczne, a ludzie który odważyli się wyjść poza schematy i do tego odnieśli sukcesm, nie byli po prostu akceptowani</span></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- przywiązywania wielkiej wagi do form i przytacza historię młodej arystokratki, która chciała wejśc na wyścigi konne w Ascot w spodniach i dopiero gdy zmieniła ubranie została wpuszczona</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- krytyka arystokracji jako trzymających władzę dzięki pozorom</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><span style="font-size: x-small;"></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- otwarcie na nową krew kasty arystokratów co równało się z utratą władzy</span><br /><div class="MsoNormal" style="margin: 0in 0in 10pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><em>White tie belonged to the ancient bargain between the aristocrats and those less fortunate that they would spend much of their day in discomfort in order to promote a convincing and reassuring image of power. After all, splendor and glamour had been inextricably linked to power for centuries (…) Before the first world war, among upper classes, five or six changes a day (…) were</em> de rigueur<em> at any house party and three at least were necessary for a day in London. They observed these tiresome rituals of dress for a simple reason that they know once they stopped looking like a ruling class they would soon cease</em> to be <em>a ruling class (…) Appearance is all.</em></span><br /><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">It was perhaps the last era when aristocracy had the power to admit the new rich, or to refuse them entry. Later (...) the recent rich had far more muscle to push in whether the old world wanted them or not.</span></em><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- szczególne podejście arystokracji do współczesnych czasów</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>They belong to today and tomorrow far more than to yesterday. They have brains and vaines as tough as any hedge fund manager's. But then again, they would argue that they are only being true to their own race, truer than the defeatists, because the primal job of any aristocrat it to stay on top. Bourbon or Bonaparte, king or president, the real aristocrat understands who is in power and whoi should be bowed to next.</em></span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- zdewaluowanie wizerunku arystokracji</span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Nobody could believe more firmly than I in the miracle of constitutional monarchy, but the years of constant exposure in every branch of the media has inevitably resulted in a certain devaluation of Royal Blood, as the public come to realise that for the most part these men and women, often pleasan, sometimes intelligent, occasionally physically atractive, are not more remarkable than any other perso one might stand behind at the grocer's or the bank.</span></em><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- nowych bogaczy, którzy nie maja nawyku dbania o biedniejszych</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- brak kontroli obecnych liderów nad zachowaniami antyspołecznymi zamiast zajmowania się prywatnymi zachowaniami.</span></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Opisuje także rzeczy czy odczucia bliskie chyba wielu. Są to obserwacje mimochodem wrzucone w tekst.</span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- Spotykania po wielu latach, nawet te wyczekiwane, rozczarowują gdy okazuje sie iż człowiek niegdyś bliski, z którym miało się tyle wspólnych tematów, jest odległy i tak naprawdę niewiele nas już łączy.</span></em><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><em>-</em> Ci aspirujący do innej klasy często stają się "bezpaństwowcami".<em> We repelled you from our world and spoiled you for your own.</em></span></span><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- <em>Ludzie, a przede wszystkim mężczyźni, odważni na tyle by po prostu sięgac po to czego chcą, są znacznie atrakcyjniejsi dla płci przeciwnej niż ci, którzy grzecznie czekają na swoja kolej i marzą a tym dniu.</em></span></span><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">- <em>Patrzącym z zewnątrz jest zawsze trudno określic różnice w statusie i posiadaniu tych będących wewnątrz grupy, której się zazdrości, która jest uprzywilejowana. Jednak te różnice istnieją bez względu na to w jakiej wieży z kości słoniowej jesteś.</em></span></span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jako Anglik pracujący od czasu do czasu w Stanach i to zarówno na Wschodnim, jak i na Zachodnim Wybrzeżu, odnosi się także do relacji oraz stereotypów na linii Brytyjczycy - Amerykanie:</span><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- wytyka Brytyjczykom mrzonki o wspaniałej bezklasowości społeczeństwa amerykańskiego</span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">There is fantasy one often hears voiced in England that America is classless, which, as any traveller will know, is arrant non-sense and never more so than in the provincial towns, whose social attangements can be impressively resistant to the ambitious newcomers.</span></em><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- opisuje pesymizm Brytyjczyków kontrastujący z optymistycznym nastawieniem Amerykanów połączonym dodatkowo z ciągłym parciem w górę po drabinie społecznej i ekonomicznej</span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">It's a resolutly upbeat place and after long unbroken stretch of British pessimism, it feels good sometimes to look on the sunny side of life. I know the natives take this to extremes. But still, there is something about the up. Up, Up!ness of it all that is a tonic to a sad spirits and I;m always pleased to be there.</span></em><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- przedstawia różnicę w wartościowaniu czyjegoś statusu, który w Stanch, a szczególnie w Los Angeles, oparty jest na sukcesie zawodowym i właściwie na niczym innym, czyli " jesteś tak dobry jak twój ostatni film"</span><br /><em><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">L.A is a town where status is all and status is only given to success. (...) the town is, perhaps even creditably, committed to recognizing only professional success, and nothing else, to be of lasting value. The burdensome obligation imposed on all its inhanitants is therefore to present themselve as successes, because otherwise they forfeit their right to restect in that environment. (...) there is no place in that town for the "interesting feilure", or for anyone who is not determined on a life that will be shaped in an upward heading curve.</span></em><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Mój wpis bardzo się wydłużuł ze względu na cytaty, ale postanowiłam je włączyc (niektóre tylko przetłumaczone) by pokazac elegnacki i dopracowany język, który coraz rzadziej można spotkac we wspólczesnych powieściach. Jest to też wspaniały sposób na scharakteryzowanie bohaterów i czasu ich młodości, kiedy forma była równie ważna, jak i treśc.</span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jedyną słabością, którą mogę wytknąc, jest raczej powolny rozwój historii każdej z odwiedzanych pań-potencjalnych matek, która na początku nie razi, ale pod koniec zaczyna byc lekko mecząca.</span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;">Jest to książka niewątpliwie godna polecenia!</span></span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-17994333617735809622010-07-26T22:18:00.000-07:002011-01-07T14:30:44.498-08:00"Naga" Izabela Szolc<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TFuqYDT9QPI/AAAAAAAAATw/nWvDTRPUU8A/s1600/naga-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" bx="true" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TFuqYDT9QPI/AAAAAAAAATw/nWvDTRPUU8A/s200/naga-zdjecie.jpg" width="128" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">"Naga" to moje pierwsze spotkanie z twóczością Izabeli Szolca. Okładka od razu wskazuje, że to książka o kobietach, ale czy tylko...</span><br />
<div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Zebrane opowiadania są jak kobieta - niejednolite, a wręcz zestawione ze sobą dla kontrastu. Widoczne jest to nie tylko w bohaterkach, ale także w bardzo zróżnicowanym języku. Początkowo myślałam, że są to bardzo "nierówne" opowiadania - od bardzo rozedrganych, poprzez miękkie i spokojne, by znów zerwać czytelnika do galopu i rozhuśtać emocjami, których większość znamy z własnego doświadczenia. Rzadko stosowany zabieg, a więc gratulacje dla autorki za odwagę czy może za bycie kobieta...</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Autorka zgrupowała duże spektrum kobiecych obrazów - zdradzona żona, kochanka lezbijki, córka w relacji z matką, kobieta w ciąży i stająca się matką, nagła wdowa, kobieta zgwałcona i powielająca historię rodzinną. kobieta bez instynktu macierzyńskiego, narkomanka, dziewczynka-matka dla swojego rodzeństwa, a w końcu kobieta zamknięta w ciele mężczyzny. Taką różnorodność obrazów tylko zbiór opowiadań mógł uchwycić, bo wszystkie one nie zmieściłyby się w jednej bohaterce innej formy literackiej. Podobało mi się przedstawienie tej możliwej różnorodności kobiety jako przeciwstawienie się etykietowaniu i wpychaniu w jedną formę nas wszystkie. Taki trochę krzyk "nie wsadzaj nas wszystkich do jednej szufladki".</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przyznam, że nie wszystkie opowiadania były dla mnie ciekawe. Za najbardziej udane uważam "Kochankę", "Wdowę", "Pępek" i "Transs" pewnie dlatego, że są znacznie mniej rozedrgane i lepiej dopracowane językowo, a przede wszystim introspektywne.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Na wewnętrznym listku okładki przeczytała listę utworów oraz informację o felietowancyh Izabeli Szulc w magazynie "Bluszcz". Widać w tym zestawieniu zacięcie do literatury kobiecej, choć niewątpliwie tej z bardziej feministycznym nastawieniem niż kilka innych przedstawicielek literatury kobiecej.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Niewątpliwie jest to zbiór warty przeczytania zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn by po prostu poznać kobiety, choć utwór średni.</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-52278898548158819682010-07-20T12:13:00.000-07:002010-10-24T13:17:53.177-07:00Take Time to Read... czyli gdzie czytamy?<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Pamiętacie ten łańcuszek o tym gdzie czytamy?</span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">W moim systemie bibliotek (</span><a href="https://www.kcls.org/"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">KCLS</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">) na jesieni rozpocznie sie akcja pod tytułem "Czas na czytanie..." i zamiast produkowania koszulek powstanie kilka wersji nalepek z takim logo, ale różnorodnymi, zaproponowanymi przez bibliotekarzy, miejscami gdzie czytamy.</span><br /><br /><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Jakie miejsca wygraja w plebiscycie.. dowiemy się na jesieni.</span></div><div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;"><br /></div><div class="separator" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TEX0duFWDxI/AAAAAAAAATo/YhSSw0XPb3s/s1600/I+Read+Sticker.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" hw="true" src="http://4.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/TEX0duFWDxI/AAAAAAAAATo/YhSSw0XPb3s/s200/I+Read+Sticker.jpg" width="200" /></a></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-65276121485484516362010-02-27T20:30:00.000-08:002010-10-24T13:17:53.201-07:00"The Last Queen" C.W. Gortner<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S_IfqW73hJI/AAAAAAAAASc/ERuSHLdrg7A/s1600/the-last-queen-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S_IfqW73hJI/AAAAAAAAASc/ERuSHLdrg7A/s200/the-last-queen-zdjecie.jpg" width="132" wt="true" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Kolejna książka o kobiecie, która u szczytu władzy miotana była wiatrami historii i polityką mężczyzn.</span><br /><br /><a href="http://www.wladcy.myslenice.net.pl/Hiszpania/opisy/Joanna%20Szalona.htm"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Joanna Kastilijska</span></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"> znana również jako Joanna Szalona lub Joanna Obłąkana to kobieta wyniesiona na tron z urodzenia. Zakochana w swojej ojczystej Hiszpanii i w swoim mężu, któremu zostaje oddana jako młoda dziewczyna. Rodzi mu kolejne dzieci zgodnie z obowiązkiem królowych, ale pomimo silnego podporządkowania nie kocha swojego męża, jak na samym początku małżeństwa. Zdradzana wielokrotnie fizycznie, emoconalnie i politycznie, cierpiała na depresję. Była ostatnią królową z hiszpańskiego rodu, która dała początek nowej linii Habsburgów.</span></div><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Autor znalazł genialny życiorys i bohaterkę na książkę historyczną. Zmienne koleje losów w walce i utrzymanie tronu, wojny, zarazy, a w końcu szaleństwo osoby niezbyt silnej psychicznie bez żadnego oparcia, złożyły się na historię fascynującą i przerażającą jednocześnie. Gortner wykorzystał to co ułożyło życie, ale pomimo iż trudno sę oderwać od tej książki to jednak ma ona braki.</span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przede wszystkim autor koncentruje się na samej historii i bardzo mocno okrawa osobowość bohaterki, choć historię opowiada jej ustami. Może to wynikać z małej ilości informacji z XV i XVI wieki, ale w końcu to powieść a nie biografia! NIe widać w książce drmatu zakochanej i zdradzanej kobiety odizolowanej od swoich ziomków. Do tego mało jest opisów miejsc co zadziwia, bo w ten sposób autor mógł dołożyć kolejną warstwę o ówczesnym życiu i różnicach w rozwoju cywilizacyjnym i ekonomicznycm pomiędzy północą i południem Europy. </span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jednak pomimo tych braków, WARTO przeczytać tą książkę by więcej dowiedzieć się o tej kobiecie.</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-65574696140219700182010-02-22T07:20:00.000-08:002011-01-07T14:31:54.909-08:00"Rewers" Andrzej Bart<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S4_QYpgVkjI/AAAAAAAAASM/9TL4RZqU4tc/s1600-h/rewers-zdjecie.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" kt="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S4_QYpgVkjI/AAAAAAAAASM/9TL4RZqU4tc/s200/rewers-zdjecie.jpg" width="139" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Tą krótką książeczkę przeczytałam bardzo szybko. Nie podobała mi się zbytnio, bo po przednich książkach tego autora poprzeczka była bardzo wysoka. Jednak Bart zabezpieczył się podtytułem "nowela filmowa" i r</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">zeczywiście jest to szkic napisany językiem scenariusza z rozwiniętymi didaskaliami, ale jednocześnie jest on pełen symboliki.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Fabułę pewnie znacie z filmu, ale i tak w dwóch zdaniach ją przytoczę. Sabina, główna bohaterka, jest młodą warszawianką mieszka z matką i babką w ocalałej kamienicy. Akcja rozgrywa się na dwóch poziomach w latach 50-tych i obecnie. Kiedy spotykamy Sabinę po raz pierwszy pracuje w wydawnictwie jako redaktorka od poezji, są te okropne lata 50-te. Ona i jej dyrektor staraja sie lawirować, bo przecież poezja współczesna to grząski i niebezpieczny teren, który pochłonie dyrektora. Dziewczyna przypadkowo a raczej nieprzypadkowo poznaje młodego mężczyznę, który obronił ją przed napaścią zbirów w ruinach, ale choć początkowo wydaje się księciem z bajki to okazuje się UB-ekiem. Wafekcie Sabina go zabija, a mama (przedwojenna aptekarka) rozpuszcza go w kwasie solnym. W tle przewija się babka, która niby nic nie wie, a wie wszystko. Jest także brak, który właściwie zapija się z żalu nad sobą, bo maluje socrealistyczne obrazki. W międzyczasie spotykamy Sabinę już jako staruszkę czkającą na przylot swojego syna ze Stanów, który tam mieszka i pracuje. W końcu ląduje i okazuje się, że przyjeżdża ze swoim partnerem i oglądają współczesną Warszawę.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Pomimo, że Bart przedstawia nam jedynie szkic, to jest on pełen symboliki, która może być różnie interpretowana. W czasie spotkania klubowego rozmawialiśmy o nich dość długo i doszliśmy do wniosku, że to jest znak rozpoznawczy Barta. A oto kilka z nich:</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- pozbycie się szczątek UB-eka w wykopie Pałacu Kultury</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- "lady Liberty" na rewersie złotej monety jako ostatni element utraconej wolności</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- Polki jako te które są silniejsze od mężczyzn</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- ciąża z UB-ekiem jako kara za zabicie</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- zapalnie światełka na Wszystkich Świętych pomim, że go zamordowała i że był UB-ekiem</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- zabranie przez UB dyrektora, jako strata tych porządnych</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Ciekawym elementem w książce, bo nadającym ton postaciom, były zdjęcia z filmu z Anną Polony jako babcią, Krystyną Jandą jako matką i Agatą Buzek jako Sabiną. Wiem, że były nadzieje iż ten film będzie nominowany do tegorocznego Oskara w kategorii filmów zagranicznych, ale tam sobie myślę, że nie było to możliwe, bo za wiele tam odniesień historycznych czytelnych właściwie tylko dla Polaków.</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Podsumowując, wrzuciłam tą książkę w kategorię "średnia", bo nie jest to moim zdaniem najlepsza książka tego autora.</span></div>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-14045596776154837462010-02-12T19:00:00.000-08:002010-10-24T13:17:53.262-07:00Projekt Nobliści - Pearl Buck "Łaskawa ziemia", czyli "The Good Earth"Zostałam zaproszona do uczestnictwa w <a href="http://projektnoblisci.blogspot.com/">Projekcie Nobliści</a> i choć minęło sporo czasu, to jednak udało mi się dołożyć moją cegiełkę w tym wyzwaniu i zamieściłam mój pierwszy wpis o książce Pearl Buck "Łaskawa ziemia", którą przeczytałam jakiś czas temu.Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4481280408223121217.post-42128996225632522542010-02-10T14:56:00.000-08:002010-10-24T13:17:53.271-07:00"Picture at a revolution" Mark Harris<div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S29rzMuH4sI/AAAAAAAAARI/m20zB6ULxjM/s1600-h/pictures+at+a+revolution.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" kt="true" src="http://1.bp.blogspot.com/_340NfVdk-BI/S29rzMuH4sI/AAAAAAAAARI/m20zB6ULxjM/s200/pictures+at+a+revolution.jpg" width="135" /></a></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">O tej książce po raz pierwszy wspomniałam w moim poście sprzed jakiegoś czasu... czyli <a href="http://oksiazkachgadanie.blogspot.com/2009/10/hurra-skonczyam-czytac-ksiazke.html">21 paździenika 2009</a>. Napisanie wspisu zajęło trochę, ale oto proszę poniżej jest wreszcie gotowy.</span><br /><br /><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Przyciągająca oko okładka to połowa sukcesu książki! Tak właśnie stało się z „Picture at a revolution” Marka Harrisa. Zobaczyłam okładkę ze zdjęciem z filmu „Bonnie and Clyde”, czyli z Fay Danaway i Warren’em Beatty i sięgnęłam po nią natychmiast. Pierwszy akapit wprowadzenia dokładnie określał temat książki (warte odnotowania dla tych co wysyłają swoje dzieła do wydawców!), czyli branża filmowa w latach 60-tych... i już książki nie odłożyłam.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"></span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Nie wiem co jest w tych latach 60-tych, ale mnie one fascynują czy to w formie książek czy filmów dokumentalnych czy nawet seriali. Do tego jest jeszcze 40 rocznica Woodstock, więc dużo informacji o tym czasie w historii cywilizacji Zachodniej można napotkać wokoło,ale wróćmy do książki...</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Harris nie zajął się całą dekadą, ale skoncentrował wokół 5 filmów nominowanych do Oscara w roku 1967. Były to „Bonnie i Clyde”, „Absolwent”, „Zgadnij, kto przyjdzie na obiad”, „W upalną noc” i „Dr. Dolittle”. Opisał w niej głównych graczy ówczesnego przemysłu filmowego, strukturę zależności między studiami, radami cenzorskimi, aktorami, operatorami, reżyserami oraz ich kariery, determinację w osiągniu celu, a także zachodzące zmiany ekonomiczne i społeczne tamtych czasów.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Zajął się tymi pięcioma filmami nominowanymi do Oscara w roku 1967 z kilku powodów:</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- te filmy zaczęły powstawać na początku dekady kiedy zmiany się rozpoczęły i są ich odzwierciedleniem;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- zajmowały się kwestiami współczesnymi, a więc bliskimi odbiorcom co nigdy nie jest łatwe do przedstawienia;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- są znacznikiem zmian zależności oraz władzy w przemyśle filmowym, czyli każdy aktor może zmienić się w producenta, a mało przystojny aktor stać się gwiazdorem;</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">- nowe pokolenie aktorów, bardzo odmienne od poprzedniego, wchodziło do gry, tak jak i nowe pokolenie.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial; font-size: x-small;">Po prostu są one dobrym odzwierciedleniem swoich czasów.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Książka choć jest najeżona faktami (ile znaczników wstawiłam w trakcie czytania można zobaczyć <a href="http://oksiazkachgadanie.blogspot.com/2009/10/hurra-skonczyam-czytac-ksiazke.html">tutaj</a>) , nie jest trudna do czytania, a wręcz przeciwnie. Przeplatające się wątki dotyczące różnych filmów dają poczucie różnorodności, ale i wizji całości tamtych czasów. Do tego język używany przez Harrisa dosadnie nakreśla sytuacje:</span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>„... That winter, the question of who was going to win had taken on more urgency than usual. Not who was going to win the Oscars, which would shortly be decided by the usual blend of caprice and conviction, but who was going to win ownership of the whole enterprise of contemporary moviemaking. The Best Picture lineup was more than diverse; it was almost self-contradictory. Half of the nominees seemed to be sneering at the other half: The father-knows-best values of “Guess Who’s Coming to Dinner” were wittily trashed by “The Graduate”; the hands-joined-in-brotherhood hopes expressed by “In the Heat of the Night” had little in common with the middle finger of insurrection extended by “Bonnie and Clyde”.</em></span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><em>“… What was an American film supposed to be? The men running the movie business used to have the answer; now, it has slipped just beyond their reach, and they couldn’t understand who they had lost sight of it. In the last year, the rule book seemed to have been tossed out. Warren Beatty, who looked like a movie star, had become a producer. Dustin Hoffman, who looked like a producer, had become a movie star. And Sidney Poitier, who looked like no other movie star had ever looked, had become the biggest box office attraction in an industry that still had no idea what to do with, or about , his popularity.”</em></span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Harris nakreśla ścieżki powstawania każdego z pięciu filmów, które stały się synonimem zmian w Hollywood, choć każdy z nich miał inny wpływ:</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- „<em>Bonnie i Clyde</em>” było pierwszym filmem wyprodukowanym przez producenta spoza studia i używającego tylko ich finanowania, czyli przez Warrena Beatty. Przekroczył on linię aktor producent i odniósł sukces. Jest to także film wpisujący się w ówczesną atmosferę rebelii wobec starych wartości i ucieczki od przewidywalności.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- „<em>Absolwent</em>” był obrazem ambiwalentnym jak ówczesne czasy, mówiącym o kryzysie wartości pokolenia wojny w oczach ich dzieci, czyli „baby boomers”. Był to też film bez głośnego i filmowo przystojnego aktora, czyli takiego z którym utożsamiać się może większość młodego pokolenia. Film ten stał się także sukcesem kasowym.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- „<em>Zgadnij kto przychodzi na obiad</em>” to film o kotrowersji związków międzyrasowych. Zagrali tu po raz ostatni razem, Tracy i Hepburn. Sydney Poitier był wtedy już najlepiej zarabiającym czarnym aktorem, który nareszcie mógł być mężczyzną seksualnym a nie tylko dodatkiem. Film był jak na tamte czasy kontrowersyjny na tyle, że Ameryka nie mogła pozostać obojętna i ten film także odniósł sukces.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- „<em>W upalną noc</em>” to kolejny film o różnokolorowej Ameryce, gdzie nagle biały musi współpracować z czarnym i okazuje się, że nie tylko jest to możliwe, ale i potrzebne, by na sam koniec odkryć jak wiele mają wspólnego. Był to film gdzie po raz pierwszy pokazano scenę kiedy Czarny spoliczkowany przez Białego po prostu mu oddaje i policjant nic z tym nie robi, a były to lata 60-te. Film ten także odniósł sukces kasowy.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">- „<em>Dr. Dolittle</em>” czyli jedyny film wyprodukowany w ramach starego systemu i według starego pomysłu, czyli dużo pieniędzy, dużo piosenek i bardzo długi film, ale niestety to już nie działało i film padł.</span></div><div style="text-align: justify;"><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">To co charakterystyczne dla każego z tych filmów to długa i wyczerpująca walka o powstanie każdego z nich. Zakręty w karierze ich realizatorów. Odwaga w przekraczaniu tzw. „nieprzekraczalnych” granic. Podejmowania się rzeczy, których nigdy wcześniej się nie robilo. I ciągła walka o dokończenie projektów. Znajdowanie rozwiązań problemów pojawiających się na każdym kroku. Dla dopełnienia obrazu Harris nie omieszkał także przedstawić zależności i podziału władzy w latach 60-tych, a ten podział trwał niezmiennie od 30-tu lat i coraz bardziej uwierał. Był to triumwirat pomiędzy studiami filmowymi z jednej strony, organizacjami religijnymi jak Narodowe Biuro Katolockie ds. Filmów czy Komitet Episkopanly ds. Filmów z drugiej strony oraz z trzeciej rad cenzorów, których standardy były zróżnicowane w zależności od miasta i stanu, choć i tak nad nimi pieczę sprawowała policja. Ten trumwirat powodował, że robienie filmów dotyczących współczennych problemów i społeczeństwa było akrobacją na linie.</span></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><br /><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Język Harrisa jest wartki, ale zawiera wystarczająco dużo szczegółów nieznanych dla osoby spoza przemysłu filmowego pomieszanych z analizą tła społecznego, by obraz był ciekawy a i zawarte w nim smaczki można było zrozumieć. </span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">Jednym słowem jest to książka warta przeczytania i gorąco ją polecam!</span></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><span style="font-size: x-small;"></span><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span></div><span style="font-size: x-small;"></span>Monie_plhttp://www.blogger.com/profile/09172767079666217215noreply@blogger.com0